• Dekkingsgraad

Berichtgeving pensioen heeft nuance en positivisme nodig

De afgelopen jaren zijn we overspoeld met negatieve berichtgeving over pensioen in de media. Deels terecht maar soms ook niet. Deze berichtgeving gaat dan vaak over verplichte bedrijfstakpensioenfondsen (BPF) en niet zo zeer over verzekerde regelingen. Enige nuance wordt daarbij nauwelijks aangebracht.

Lage dekkingsgraad door lage rente

De berichtgeving gaat vooral over de dekkingsgraad van de pensioenfondsen (dus niet de collectieve verzekerde pensioenregelingen). Deze dekkingsgraad is eigenlijk de mate waarin het pensioenfonds alle pensioenverplichtingen kan nakomen tegenover alle deelnemers. Bij een dekkingsgraad van 100% kan het gehele pensioen aan alle oud- en huidige deelnemers uitbetalen. En dan gaat men bij de berekening uit van de actuele rentestand. De huidige rentestand is laag. Stel dat de rente stijgt met 1% dan zou het zo maar kunnen dat de dekkingsgraad van 100% naar 120% gaat. Het is dus slechts een momentopname van de betaalbaarheid en die fluctueert dus sterk. Nuance en enig optimisme aanbrengen in de berichtgeving lijkt mij daarom het devies.

Is het dan best OKÉ met ons pensioen?

Ja, ons pensioenstelsel hoort tot één van de beste en meest solide ter wereld (er is een grote zak met pensioengeld gespaard en beschikbaar). Maar om dit te blijven moeten er soms correcties aangebracht worden. De afgelopen jaren is dat gedaan door de pensioenleeftijd op te schuiven. Ook hebben de pensioenfondsen de indexatie achterwege gelaten of hebben het pensioen enigszins verlaagd. Bij werkgevers die niet aangesloten zijn bij een pensioenfonds, maar een collectief pensioen hebben bij een verzekeraar of PPI is er geen mogelijkheid om het pensioen te verlagen, maar staat door de lage rente wel de indexatie stil.

Verschil tussen pensioenfonds en verzekerde pensioenregeling

Goede rendementen en lagere kosten

In de toekomst is de verwachting dat er weer indexatie toegekend zal worden bij pensioenfondsen. Ook de beleggingsrendementen van beschikbare premieregelingen op basis van beleggingen en de rendementen van pensioenfondsen zijn de afgelopen jaren prima geweest. Daarnaast zijn de kosten sterk gedaald. Kortom, er is ook positief nieuws.

Het gevolg van pensioen negativisme!

Inmiddels begrijpt iedereen dat de bomen niet meer tot aan de hemel groeien. Juist in deze onzekere tijd zou zowel de werkgever als de werknemer meer aandacht moeten schenken aan pensioen, sparen, aflossen en de toekomst. Het tegendeel is echter de praktijk. Door de negatieve berichtgeving is de vaak gehoorde emotionele pensioenuitspraak “tegen mijn tijd zal er wel geen pensioen meer zijn”. Kortom, velen steken juist nu de kop in het zand en daardoor ontstaan er onbedoelde gaten en lopen deze mensen onverantwoorde risico’s.

Wat mij betreft zou de media de voornamelijk negatieve berichtgeving moeten beperken en veel meer aandacht moeten schenken aan:  “Hoe zorg ik nu voor een solide financiële basis en dito pensioenafspraken voor mij zelf”. Als werkgever is het geven van positieve  pensioencommunicatie ook wezenlijk. Het is een dure arbeidsvoorwaarde voor de werkgever en daarom zou elke werkgever zelf of door een pensioenspecialist de werknemer moeten prikkelen om zelf aan het stuur te gaan staan en uit te leggen wat er allemaal voor deze werknemer is geregeld (en wat dit kost)!